Ik ben geen hijger

Ik heb een probleem. Al weken probeer ik uit te vinden of het slikken van sperma vrouwen jong houdt. Niet in de praktijk - ik ben geen Peter North - maar omdat dit discutabele bericht enkele weken geleden op nu.nl werd geplempt als zijnde onomstotelijk feit. Als journalist-in-opleiding wordt van me verwacht dat door middel van contra-experts een dergelijk bericht gemakkelijk te tackelen is. Echter, om bij zo'n ‘geladen’ artikel een serieuze reactie van een wetenschapper los te peuteren blijkt nog een pittige kluif.

“Ha, stuur het maar op in een potje, dan probeer ik het zelf wel uit.” De persvoorlichtster aan de andere kant van de lijn schatert het uit. Ik baal dat ik door de telefoon mijn uiterst geplooide gelaatstrekken niet kan overbrengen. Mijn stem verstaalt. “Maar het heeft wel degelijk op deze manier op nu.nl gestaan. Heeft u geen expert rondlopen die mij iets meer over de materie kan vertellen?” Ik gebruik ‘materie’. Dat klinkt tenminste nog wetenschappelijk. De tamme lach aan de andere kant van de lijn schiet uit in een snerpende gier. “Welke materie? Sperma slikken?!” Getergd grom ik dat het een serieus onderzoek uit Nature Cell Biology betreft, en dat een inhoudelijke reactie mij enorm zou helpen. De giecheltelefoniste blaast uit. “Ik zal kijken of er iemand beschikbaar is.” Ik weet zeker dat ze geen doorverbindtoets heeft aangeraakt, als ze me twee minuten later weer te woord staat. Er zijn op het moment geen wetenschappers beschikbaar. Probeer een seksuoloog luidt het devies.

Naast de reactiecategorie ik-lach-je-uit bestaat er ook nog een andere manier om op mijn uiterst serieuze queeste naar de waarheid te reageren: Boos. Seksuologen zijn dan wel altijd bezig met seks, iets zegt me dat ze toch gefrustreerd zijn. En dan is het heerlijk als er zo’n knullig journalistje belt waar je op kunt afreageren. “Ik weet niet hoe serieus ik dit nu helemaal moet nemen, menéér Captein.” sist de aan haar stem te horen hoogbejaarde seksuologe in mijn oor. “Seksuologie is een waardevol vak en op deze manier maakt u er een lachertje van.” Gedwee probeer ik de taaie tante uit te leggen dat mijn bedoelingen toch echt zuiver en, bovendien, journalistiek ethisch zijn. Geen effect. “U kunt toch zelf ook wel bedenken dat een dergelijk bericht klinkklare onzin is? Moet u mij nu echt lastig vallen met dit soort vieze praatjes? “ Ik voel me een hijger. Excuses mompelend hang ik op.

Ik weet dat het lastig is een gesprek te openen met de vraag of sperma slikken vrouwen jong houdt. In de kroeg zou je direct twaalf bessen-ijs van je colbert mogen poetsen. Maar geloof het of niet, ik ben er serieus geïnteresseerd in. Puur beroepsmatig. Uiterst professioneel. Alleen vakkundig. Ik ben geen hijger. Echt niet!