woensdag 2 december 2009

Het Rondje van Pavlov is verhuisd

Beste lezers,

Het moest er echt van komen: het Rondje van Pavlov is zijn hok ontgroeid. Daarom zijn we verhuisd naar een plek waar het veel beter toeven is, namelijk de volgende:

http://www.rondjevanpavlov.nl/




Meer video's, meer reportages, meer blogs & columns, interviews en veel meer oprechte masculinity.

Dus bookmark Pavlov en onthoud:

mannen en honden gaan hun ronden, katten en wijven dienen thuis te blijven.

Vrouwelijk chauvinisme

Seksisme viert hoogtij op de opleiding Journalistiek en Nieuwe Media. Ondanks jaren van emancipatie staan de mannen en vrouwen van mijn studie weer tegenover elkaar in een ouderwetse seksestrijd.

Dit werd afgelopen donderdag pijnlijk duidelijk in een gesprek met een vrouwelijke studiegenoot. “Wij starten een nieuw weblog als tegenwicht aan jullie twitterende en bloggende mannen!”, zei J. met een verbitterde en verwijtende stem. Het was het begin van een verhitte discussie tussen de zwevende zetels aan de bar van café Schommelen, ons stamcafé. Want “wij” mannen waren “seksistisch” bezig.

Eerst wat voorgeschiedenis: aan het begin van het studiejaar heeft mannelijke studiegenoot E., het weblog ‘het rondje van Pavlov’ opgericht en een aantal ambitieuze medestudenten, waaronder ik, uitgenodigd om daarvoor te schrijven. In totaal zes mannen. Een zestal dat toevallig ook zeer actief is op sociaal netwerk Twitter en zich graag profileert op internet.

Hiermee hebben we kennelijk de Opzij-lezers uit ons studiejaar tegen het hoofd gestoten, aangezien zij nu besloten hebben een tegen-weblog te starten: een soort ‘rondje van Paula’.

Op zich een bewonderingswaardig initiatief, ware het niet dat ze het doen om de verkeerde redenen, namelijk hun eigen vrouwelijke chauvinisme en niet uit eigen interesse of ambitie. “Omdat jullie een seksistisch blog zijn begonnen”, liet J weten.

Op de vraag ‘waarom ons blog dan vrouwonvriendelijk was?’ kwam geen duidelijk antwoord. J “kende een jongen die veel twitterde en arrogant was”, dat maakte ons natuurlijk ook meteen misogyne klootzakken; “wij schreven over vrouwonvriendelijke dingen”, zoals wetenschappelijk onderzoek naar sperma, een tripje naar Friesland en de intocht van Sinterklaas – inderdaad, die vrouwenhaat zit er wel duidelijk in.

Ik ontken niet dat er een onmiskenbaar mannelijk geurtje hangt rondom dit weblog, maar niks waaruit blijkt dat we vrouwen niet respecteren. Sinds kort schrijft zelfs studiegenote I. voor ons. Nota bene een vrouw.

Ik vind het eigenlijk nogal seksistisch van al die vrouwen, die zich kennelijk aangevallen voelen door onze bedrijvigheid en bang zijn ondergesneeuwd te worden door ons zogenaamde ‘succes’ en zich daardoor moeten profileren als jaloerse krengen. Onvolwassen eigenlijk, want niemand weerhield hen toch - voor of na ‘Pavlov’ – om ook in de blogosfeer ‘succesvol’ te worden? Op dit moment nam ik het hele vrouwelijke initiatief niet meer serieus.

Maar na dit J verteld te hebben, werd het nog erger: “Je moet je niet zo aangevallen voelen hoor, Hans. Ik heb helemaal niet gezegd dat we dit vanwege jullie doen. Dat was studiegenote L.” Waarop ik J aansprak op wat ze net letterlijk gezegd had, over onze “arrogantie”, ons “machogedrag” en onze vermeende “vrouwenhaat”. “Nee, dat was een ander standpunt aanvallen” dan het hare. “Hans voelt zich in zijn mannelijkheid aangetast” zei ze bits waarna ze terstond vertrok.

Ik bleef verbaasd achter. Ik wreef in mijn ogen. Waren we net dertig jaar terug in de tijd gegaan? Tatoeëren deze dames over een week allemaal ‘baas in eigen blog’ op hun lichaam? Ik moet er niet aan denken, al zou het voor de vrouwen een geweldige eerste blogpost opleveren.